Welcome to the Gambia, the smiling coast of Africa
26 September 2015 | Gambia, Lamin
Hallo allemaal,
Na lang twijfelen toch maar begonnen met het bijhouden van een wekelijkse blog. Want ik maak hier zoveel bijzondere dingen mee die ik graag met jullie wil delen. Alleen weet ik niet zo goed waar ik moet beginnen. Alles is nieuw, anders en bijzonder. Iedere dag neem je weer nieuwe dingen in je op. Wat de eerste dagen best vermoeiend was. Maar nu zit ik er iets langer dan een week en ik heb helemaal mijn draai gevonden. Iedere ochtend ben ik weer blij dat ik een nieuwe dag tegemoet ga.
De eerste ochtend ontwaken in Gambia begint met brood halen. Er zit een klein winkeltje aan het einde van de straat waar ze brood verkopen. Na nog geen twee minuten lopen, komt er een groepje kinderen aangestormd en gaan aan onze benen en armen hangen. 'I want to play with you!'. Het deed pijn in mijn hart om die kindjes zo te zien. Maar heel erg gek gezegd, je went eraan in de loop van de week. Toen we terug kwamen kregen we een rondleiding in het ziekenhuis (hier slapen wij, 8 meiden, boven). En zijn we naar de basisschool gelopen waar wij de aankomende drie maanden les gaan geven. Babylon lower basic school. Allemaal indrukwekkend om te zien. We kwamen helemaal doorweekt terug want de gevoelstemperatuur liep op tot 42 graden. Niet heel erg gek dus. S'avonds zijn we naar een voetbal wedstrijd gaan kijken van het dorp. Later op de avond naar Senegambia gegaan om een drankje te drinken en een dansje te wagen. Nienke gaat helaas niet mee, dus met een beetje gespanning ga ik de eerste avond mee. Er gingen vier Gambiaanse gasten mee, onze buurjongens. Wat heel erg fijn bleek te zijn want hierdoor word je met rust gelaten door andere jongens. Ik heb een hele leuke avond gehad.
Zondag ochtend word ik vroeg wakker, ik moest nog erg wennen aan de warmte. In de middag wilde wij naar Lamin Lodge lopen, dit is een lodge aan de rivier opgebouwd door een Duitser. Hier kan je heerlijk zitten en genieten van het uitzicht, een lekker drankje en een lekker hapje. Voordat we weg wilde gaan hoorde we het al redelijk hard donderen in de verte. Onweer en regen gaan hier meestal gepaard met elkaar, maar toch gingen we op pad. Na nog geen tien minuten lopen kwam het met bakken uit de hemel vallen. Een regenbui uit Nederland is er niks bij. We gingen schuilen onder een afdakje van golfplaat. Voor ons waren drie jongetjes aan het spelen met een klein balletje. Ze hadden zoveel lol in de stromende regen. Dit was weer een besef momentje dus voor ik het wist had ik mijn schoenen uit en voor ik het wist stond ik in de plassen te stampen met de jongens. Zandweggetjes waren omgetoverd tot rivieren dus lopen was lastig omdat je niet zag waar je liep. Welkom in het regenseizoen. We zijn naar huis gaan lopen, dansen in de plassen en alleen maar liedjes gaan zingen. Alle Gambianen lachte ons uit. Kindjes rende naakt naar buiten om zich te wassen. En ook dit was wéér een besef moment want wij hadden het al over douche als we thuis kwamen.
Dinsdag zijn Nienke, Eline en ik vroeg vertrokken naar de Serrekunda market om stof te kopen voor onze Gambiaanse jurk. Want Donderdag was het tobaski, het offerfeest. We waren al door meerdere families uitgenodigd om het te komen vieren, zo lief. Want ze hebben bijna niks maar toch willen ze alles delen. De weg er naar toe was een chaos. Maar voor kerst moet je ook niet in de Bijenkorf komen en dit was ongeveer vergelijkbaar alleen de drukte keer 30. Overal mensen, dieren en auto's. We hadden al snel een mooie stof gevonden, thuis snel naar de tailor gebracht zodat de jurk op tijd af zou zijn. Voor €11 hadden we een op maat gemaakte jurk en hij was ook nog eens mooi!
Woensdag zijn we weer met zijn drieën op pad gegaan. Dit keer lunchen in Senegambia. Ook nog naar een leuk marktje geweest en daarna naar het strand. Helaas kwam het weer met bakken naar beneden vallen dus zijn we gaan schuilen bij een strand tentje. Ineens zag ik twee dolfijnen springen, zo bijzonder. En de terug weg werden we ook nog vergezeld door een aantal apen. We hebben trouwens het liften ontdekt. Eerst gingen we met de boustaxi, een gammel busje met veelte veel mensen erin en soms met dieren op het dak. Daarin word je voor 8 dalasi vervoerd (0,18€). Sindsdien is het een wedstrijd geworden wie de mooiste auto kan regelen om mee te kunnen liften. Wat natuurlijk gepaard gaat met een hoop lol.
Donderdag TOBASKI dag!! De dag begint met een gebed om 10:00 op het voetbalveld (omdat de moskee te klein is voor alle mensen). En zelf hier kunnen de Gambiaanen te laat voor komen, echt ongelofelijk haha. Het was een heel erg indrukwekkend gezicht. Zoveel mensen in mooie kleding. De vrouwen achter en de mannen vooraan want anders kunnen de mannen naar de 'lekkere kontjes' van de vrouw kijken. Zo leggen ze het uit. Na het gebed zijn we naar de compound gegaan van Ousman, onze buurvriend. Het slachten van de geiten ging beginnen. Ik was een beetje nerveus: hoe zal ik er op reageren? Maar het viel me alles mee. Ik heb zelfs geholpen, een dode geit weg getild en geholpen met zijn vacht eraf halen. In de avond kwamen we terug in onze mooie jurken. Iedereen vond het geweldig: acht toubabs (blanken) in een Gambiaanse jurk. De geit opgegeten, wat niemand lekker vond behalve Eline en ik. Zelfs de ballen werden gegeten.
Gisteren avond zijn we s'avonds naar club 'wow' geweest met een aantal vrienden. Super druk maar vooral super warm. Wel een hele leuke avond gehad. En vandaag zijn we heerlijk naar het strand gegaan. De terug weg een lift wedstrijd gehouden. In tweetallen zo snel mogelijk thuis zien te komen, zonder geld uit te geven. Sanne en ik belande op de tweede plek.
Nou, ik ben verbaasd over mezelf dat ik zoveel op papier heb gezet. Misschien een beetje té veel, maar dat zal de aankomende weken wel afnemen aangezien onze stage dan gaat beginnen. Dus dat word niet meer alleen maar leuke dingen doen. Maar dat word bikkelen met 42 graden voor de klas, in lange kleding. Maar ik heb er ontzettend veel zin in!
Liefs,
Nima
(mijn Gambiaanse naam)
Na lang twijfelen toch maar begonnen met het bijhouden van een wekelijkse blog. Want ik maak hier zoveel bijzondere dingen mee die ik graag met jullie wil delen. Alleen weet ik niet zo goed waar ik moet beginnen. Alles is nieuw, anders en bijzonder. Iedere dag neem je weer nieuwe dingen in je op. Wat de eerste dagen best vermoeiend was. Maar nu zit ik er iets langer dan een week en ik heb helemaal mijn draai gevonden. Iedere ochtend ben ik weer blij dat ik een nieuwe dag tegemoet ga.
De eerste ochtend ontwaken in Gambia begint met brood halen. Er zit een klein winkeltje aan het einde van de straat waar ze brood verkopen. Na nog geen twee minuten lopen, komt er een groepje kinderen aangestormd en gaan aan onze benen en armen hangen. 'I want to play with you!'. Het deed pijn in mijn hart om die kindjes zo te zien. Maar heel erg gek gezegd, je went eraan in de loop van de week. Toen we terug kwamen kregen we een rondleiding in het ziekenhuis (hier slapen wij, 8 meiden, boven). En zijn we naar de basisschool gelopen waar wij de aankomende drie maanden les gaan geven. Babylon lower basic school. Allemaal indrukwekkend om te zien. We kwamen helemaal doorweekt terug want de gevoelstemperatuur liep op tot 42 graden. Niet heel erg gek dus. S'avonds zijn we naar een voetbal wedstrijd gaan kijken van het dorp. Later op de avond naar Senegambia gegaan om een drankje te drinken en een dansje te wagen. Nienke gaat helaas niet mee, dus met een beetje gespanning ga ik de eerste avond mee. Er gingen vier Gambiaanse gasten mee, onze buurjongens. Wat heel erg fijn bleek te zijn want hierdoor word je met rust gelaten door andere jongens. Ik heb een hele leuke avond gehad.
Zondag ochtend word ik vroeg wakker, ik moest nog erg wennen aan de warmte. In de middag wilde wij naar Lamin Lodge lopen, dit is een lodge aan de rivier opgebouwd door een Duitser. Hier kan je heerlijk zitten en genieten van het uitzicht, een lekker drankje en een lekker hapje. Voordat we weg wilde gaan hoorde we het al redelijk hard donderen in de verte. Onweer en regen gaan hier meestal gepaard met elkaar, maar toch gingen we op pad. Na nog geen tien minuten lopen kwam het met bakken uit de hemel vallen. Een regenbui uit Nederland is er niks bij. We gingen schuilen onder een afdakje van golfplaat. Voor ons waren drie jongetjes aan het spelen met een klein balletje. Ze hadden zoveel lol in de stromende regen. Dit was weer een besef momentje dus voor ik het wist had ik mijn schoenen uit en voor ik het wist stond ik in de plassen te stampen met de jongens. Zandweggetjes waren omgetoverd tot rivieren dus lopen was lastig omdat je niet zag waar je liep. Welkom in het regenseizoen. We zijn naar huis gaan lopen, dansen in de plassen en alleen maar liedjes gaan zingen. Alle Gambianen lachte ons uit. Kindjes rende naakt naar buiten om zich te wassen. En ook dit was wéér een besef moment want wij hadden het al over douche als we thuis kwamen.
Dinsdag zijn Nienke, Eline en ik vroeg vertrokken naar de Serrekunda market om stof te kopen voor onze Gambiaanse jurk. Want Donderdag was het tobaski, het offerfeest. We waren al door meerdere families uitgenodigd om het te komen vieren, zo lief. Want ze hebben bijna niks maar toch willen ze alles delen. De weg er naar toe was een chaos. Maar voor kerst moet je ook niet in de Bijenkorf komen en dit was ongeveer vergelijkbaar alleen de drukte keer 30. Overal mensen, dieren en auto's. We hadden al snel een mooie stof gevonden, thuis snel naar de tailor gebracht zodat de jurk op tijd af zou zijn. Voor €11 hadden we een op maat gemaakte jurk en hij was ook nog eens mooi!
Woensdag zijn we weer met zijn drieën op pad gegaan. Dit keer lunchen in Senegambia. Ook nog naar een leuk marktje geweest en daarna naar het strand. Helaas kwam het weer met bakken naar beneden vallen dus zijn we gaan schuilen bij een strand tentje. Ineens zag ik twee dolfijnen springen, zo bijzonder. En de terug weg werden we ook nog vergezeld door een aantal apen. We hebben trouwens het liften ontdekt. Eerst gingen we met de boustaxi, een gammel busje met veelte veel mensen erin en soms met dieren op het dak. Daarin word je voor 8 dalasi vervoerd (0,18€). Sindsdien is het een wedstrijd geworden wie de mooiste auto kan regelen om mee te kunnen liften. Wat natuurlijk gepaard gaat met een hoop lol.
Donderdag TOBASKI dag!! De dag begint met een gebed om 10:00 op het voetbalveld (omdat de moskee te klein is voor alle mensen). En zelf hier kunnen de Gambiaanen te laat voor komen, echt ongelofelijk haha. Het was een heel erg indrukwekkend gezicht. Zoveel mensen in mooie kleding. De vrouwen achter en de mannen vooraan want anders kunnen de mannen naar de 'lekkere kontjes' van de vrouw kijken. Zo leggen ze het uit. Na het gebed zijn we naar de compound gegaan van Ousman, onze buurvriend. Het slachten van de geiten ging beginnen. Ik was een beetje nerveus: hoe zal ik er op reageren? Maar het viel me alles mee. Ik heb zelfs geholpen, een dode geit weg getild en geholpen met zijn vacht eraf halen. In de avond kwamen we terug in onze mooie jurken. Iedereen vond het geweldig: acht toubabs (blanken) in een Gambiaanse jurk. De geit opgegeten, wat niemand lekker vond behalve Eline en ik. Zelfs de ballen werden gegeten.
Gisteren avond zijn we s'avonds naar club 'wow' geweest met een aantal vrienden. Super druk maar vooral super warm. Wel een hele leuke avond gehad. En vandaag zijn we heerlijk naar het strand gegaan. De terug weg een lift wedstrijd gehouden. In tweetallen zo snel mogelijk thuis zien te komen, zonder geld uit te geven. Sanne en ik belande op de tweede plek.
Nou, ik ben verbaasd over mezelf dat ik zoveel op papier heb gezet. Misschien een beetje té veel, maar dat zal de aankomende weken wel afnemen aangezien onze stage dan gaat beginnen. Dus dat word niet meer alleen maar leuke dingen doen. Maar dat word bikkelen met 42 graden voor de klas, in lange kleding. Maar ik heb er ontzettend veel zin in!
Liefs,
Nima
(mijn Gambiaanse naam)
-
27 September 2015 - 13:17
Anne-Mieke :
Ha Pien,
Jeetje, wat een indrukken en belevenissen allemaal! Leuk om te lezen. Het schooltje waar jij stage gaat lopen boft maar! Ik wens je heel veel succes en plezier. Xxx
-
27 September 2015 - 14:05
Carmen:
Wauw Pien!! Super om te lezen en wat zal het allemaal indrukwekkend zijn!!
Geniet er van jullie en ik denk best vaak aan hoe jullie het hebben!
Liefs Carmen -
27 September 2015 - 14:17
Maaike:
Hoi Pien, wat super leuk om te lezen allemaal (tip van Jaap). Wat zul jij een hoop indrukken opdoen! Ik ga je zeker volgen! Pas heel goed op jezelf en probeer iedere minuut te genieten! Dikke kus, Maaike -
27 September 2015 - 15:30
Eline:
Lieve Pien,
Nog maar ruim een weekje in het "Toubabhuis" en al ontzettend veel mooie dingen beleefd. Ik hoop dat we samen nog veel meer van die momenten mogen beleven en dat het een onvergetelijke tijd gaat worden!
Liefs,
Hawa -
27 September 2015 - 18:49
Ineke Spee:
Pien wat leuk om jouw ervaringen te lezen en wat een moedig avontuur, veel plezier en ik ben benieuwd naar je volgend avontuur -
28 September 2015 - 18:32
Pieter:
Haalt Nima, wat leuk om jouw avonturen te beleven, je geniet met volle teugen en je past je al lekker aan, aan jouw omgeving. Wat ook zeker een aanrader is , is om op het strand bij een fruitvliegje een bord vers fruit te gaan eten( kleine hotelzeepjes meenemen). Enjoy en tot je volgende blog!! Kus Pieter -
28 September 2015 - 18:37
Saskia:
Hoi Pien,
Wat stoer maar ook bere leuk dat je dit doet! Totaal nieuwe ervaring en nieuwe cultuur! Hoe leuk is dat...Haha..gewaagd dat jullie liften maar met elkaar is dat een leuke sport...Wat voor lessen ga je geven en aan welke leeftijdscategorie? Papa is volgens mij ook super trots op je!
Hartelijke groet, Saskia -
28 September 2015 - 20:29
Rene Schoo:
Wat een belevenissen. Ik vind het prachtig dat je zo'n verslag schrijft. Het is een compleet andere wereld maar zo te zien en te lezen bevalt het je wel. Houden contact. Liefs vanuit Assen !!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
